Στα ελληνικά δάση ζουν πολλά ζώα, όπως το ελάφι, το ζαρκάδι, η καφέ αρκούδα, το αγριογούρουνο, ο λύκος, η αλεπού, το αγριοκάτσικο, ο αετός κ.ά.
Τα ζώα αυτά, για να προσαρμόζονται στο περιβάλλον που ζουν, να βρίσκουν την τροφή τους και να προστατεύονται από τους εχθρούς τους, έχουν κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα. Η αρκούδα, ο σκαντζόχοιρος και τα φίδια, επειδή το χειμώνα δεν αντέχουν το κρύο και δε βρίσκουν τροφή, πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Το αγριοκάτσικο και ο λαγός, για να αποφύγουν τους εχθρούς τους τρέχουν γρήγορα ή κρύβονται. Ο αετός βρίσκει την τροφή του χάρη στο γρήγορο πέταγμά του, τα δυνατά του νύχια και το ισχυρό του ράμφος. Ο λύκος, για να βρει την τροφή του, χρησιμοποιεί τα δυνατά του δόντια, το κουνάβι την ευλυγισία του σώματός του, για να πηδάει από κλαδί σε κλαδί, το αγριοκάτσικο τα πόδια του, για να σκαρφαλώνει σε βουνοπλαγιές.
Τα ζώα, ακόμη, για να προφυλαχθούν από τους εχθρούς τους, έχουν κέρατα (ελάφι, κατσίκα), αγκάθια (σκαντζόχοιρος), καβούκι (χελώνα), κυνηγούν τη νύχτα (κουκουβάγια), αλλάζουν χρώμα στο δέρμα τους (λαγός)κ.ά. Όλα τα ζώα που ζουν σε ένα τόπο αποτελούν την πανίδα του. Για να διατηρήσουμε την πανίδα του δάσους, πρέπει να το σεβόμαστε και να το προστατεύουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.