Ο Άγιος Στυλιανός, προστάτης των μικρών παιδιών. - 26 Νοεμβρίου

Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας, μεταξύ του 400 και 500 μΧ. Όταν ήταν 18 χρονών έχασε τους στοργικούς και θεοσεβείς γονείς του και έγινε κληρονόμος της μεγάλης πατρικής του περιουσίας. Μοίρασε στους φτωχούς και δυστυχισμένους την πατρική του κληρονομιά και γεμάτος χαρά είπε: «Πέταξα μια βαριά άγκυρα , που με κρατούσε δεμένο κοντά στις επιθυμίες του φθαρτού σώματος. Πέταξα από πάνω μου την φθορά και την απώλεια. Τώρα ανοίγεται μπροστά μου πιο ευδιάκριτος o δρόμος της αληθινής ζωής». Με μοναδική πλέον περιουσία τα ενδύματα του, ακολούθησε το μοναχικό βίο. Στην αρχή πήγε σε ένα μοναστήρι όπου έκανε μεγάλο πνευματικό αγώνα και σύντομα έγινε παράδειγμα σε νεότερους και παλαιότερους μοναχούς. Όλοι εκεί τον είχαν σαν πρότυπο και θαύμαζαν τον ασκητικό του βίο. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για τον Άγιο που επιθυμούσε τον αναχωρητισμό. Έτσι αποσύρεται στην έρημο, κατοικεί σε μια σπηλιά και αφοσιώνεται στην σκληρή αλλά και αγιασμένη μοναχική ζωή. Εκεί νήστευε, έτρωγε μόνο μια φορά την εβδομάδα χόρτα της ερήμου, αγρυπνούσε και προσευχόταν όρθιος χωρίς να γονατίζει στηριζόμενος σε ένα μπαστούνι. Κοντά του πήγαιναν και άλλοι ασκητές για να ενισχυθούν με τα λόγια του και να παραδειγματιστούν από τον σκληρό ασκητικό του βίο. Η φήμη της ασκητικής του ζωής διαδόθηκε ευρύτατα και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να τον γνωρίσουν και να του ζητήσουν τις πνευματικές του συμβουλές. Ο Άγιος Στυλιανός έτρεφε μεγάλη αγάπη για τα παιδιά και πολλές οικογένειες του εμπιστεύτηκαν την καθοδήγηση των παιδιών τους, που πραγματοποιούσε μαζί με τους συνασκητές του, δημιουργώντας αυτό που ονομάστηκε «ο πρώτος παιδικός σταθμός στον κόσμο». Ήξερε πως τα παιδιά έχουν αγγελικές ψυχές και ήθελε να τα βοηθάει και να τα προστατεύει. Ο Θεός βράβευσε το ιερό του αίσθημα και του έδωσε την θαυματουργική δύναμη να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να βοηθάει τις γυναίκες που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά να τεκνοποιήσουν. Στις αγιογραφίες βλέπουμε τον Άγιο Στυλιανό πάντα με ένα νήπιο στην αγκαλιά του που συμβολίζει, ότι είναι ο προστάτης των νηπίων. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.