Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012
Το φαράγγι του Βίκου
Το φαράγγι του Βίκου είναι από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Ζαγορίου και του νομού Ιωαννίνων γενικότερα. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα φαράγγια στον κόσμο και οπωσδήποτε από τα καλύτερα της Ευρώπης.
Γεωγραφικά το φαράγγι του Βίκου βρίσκεται στην περιοχή του Ζαγορίου και εκτείνεται ανάμεσα σταχωριά Τσεπέλοβο και Κλειδωνιά, από το κεντρικό Ζαγόρι μέχρι λίγο πριν την Κόνιτσα. Επίσης, κοντά στο φαράγγι βρίσκονται τα χωριά: Καπέσοβο, Κουκούλι, Κήποι, Βραδέτο, Μονοδένδρι, Αρίστη, κ.α.
Η χαράδρα του Βίκου έχει συνολικό μήκος 12 χιλιόμετρα και μέσα της ρέει ο ποταμός Βοϊδομάτης. Το μέγιστο ύψος της χαράδρας είναι 1100 μέτρα, ενώ το μέσο άνοιγμα της είναι περί τα 200 μέτρα. Στο στενότερο σημείο του το φαράγγι έχει πλάτος (άνοιγμα) μόλις 2 μέτρα.
Στο μέσο περίπου του φαραγγιού ενώνεται με άλλη μεγάλη χαράδρα της περιοχής, το Μέγα Λάκο, η οποία ξεκινά από την οροσειρά της Τύμφης και καταλήγει στη χαράδρα του Βίκου.
Η περιοχή έχει να επιδείξει πολύ σημαντική χλωρίδα και πανίδα. Η χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει σπάνια βότανα, αρκετά από αυτά με φαρμακευτικές ιδιότητες. Στην περιοχή επίσης ενδημούν 5 είδη φυτών τα οποία δεν απαντώνται πουθενά αλλού στον κόσμο.
Η πανίδα περιλαμβάνει πολλά σπάνια είδη (π.χ. νεροκότσυφας, χιονότσιχλα, μαυροτσικλητάρα, χρυσαετός, σταυραετός, κ.α.). Επίσης, η περιοχή αποτελεί καταφύγιο για είδη όπως το αγριογούρουνο, το αγριόγιδο, το ζαρκάδι, τον αγριόγατο, την αρκούδα, κ.α. Για το λόγο αυτό, από το 1973 έχει χαρακτηριστεί Εθνικός Δρυμός και προστατεύεται. Η περιοχή της χαράδρας, αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Βίκου Αώου.
Μπορείτε να απολαύσετε τη θέα του φαραγγιού από τα χωριά Μονοδένδρι (στη θέση Οξιά), κοντά στο Βραδέτο (στη θέση Μπελόη) και από το χωριό Βίκος. Η θέα του φαραγγιού από τα σημεία αυτά είναι κυριολεκτικά μαγευτική και κάνει τον επισκέπτη να θαυμάζει το μεγαλείο της άγριας Ηπειρωτικής φύσης.
Ο επισκέπτης μπορεί επίσης να κατεβεί στη χαράδρα, από πολλά χωριά του Ζαγορίου και να απολαύσει τη διαδρομή στα σηματοδοτημένα μονοπάτια που διασχίζουν την περιοχή. Η διάσχιση ολόκληρου του φαραγγιού διαρκεί περίπου 6 ώρες και προσφέρει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να γνωρίσει με τον καλύτερο τρόπο τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012
Ο Άγιος Νικόλαος
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης. Όμως, σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Από πολύ νωρίς είχε αφιερωθεί στα Θεία, μετά την μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο κι έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι, δια θεϊκής αποκαλύψεως, αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο.
Από την θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση και επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, θάρρος και ζωτικότητα εμψύχωνε τους διωκόμενους από τους Ρωμαίους χριστιανούς διωκόμενος και εξοριζόμενος και ο ίδιος για τη στάση του αυτή.
Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του.
Αναφέρονται πλείστα θαύματα του Αγίου όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλατών, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών.
Ο άγιος Νικόλαος απεδήμησε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε «μυροβλύτης», καθώς τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο, όπως και άλλων αγίων. Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα της Λυκίας έως και τον ενδέκατο αιώνα, όπου το 1087 κάποιοι ναύτες τα αφαίρεσαν και τα μετέφεραν στην Ιταλία, στην πόλη Μπάρι, όπου τοποθετήθηκαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου. Λέγεται ότι κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας άρχισε να αναβλύζει τόσο πολύ μύρο από τα ιερά λείψανα, που οι πιστοί το μάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρώστιες, ενώ αρκετοί λιποθυμούσαν από την ευωδία του μύρου αυτού.
Η μνήμη του γιορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου τόσο από την Ορθόδοξη, όσο και από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
Ο Άγιος Στυλιανός, προστάτης των μικρών παιδιών. - 26 Νοεμβρίου
Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας, μεταξύ του 400 και 500 μΧ. Όταν ήταν 18 χρονών έχασε τους στοργικούς και θεοσεβείς γονείς του και έγινε κληρονόμος της μεγάλης πατρικής του περιουσίας.
Μοίρασε στους φτωχούς και δυστυχισμένους την πατρική του κληρονομιά και γεμάτος χαρά είπε: «Πέταξα μια βαριά άγκυρα , που με κρατούσε δεμένο κοντά στις επιθυμίες του φθαρτού σώματος. Πέταξα από πάνω μου την φθορά και την απώλεια. Τώρα ανοίγεται μπροστά μου πιο ευδιάκριτος o δρόμος της αληθινής ζωής». Με μοναδική πλέον περιουσία τα ενδύματα του, ακολούθησε το μοναχικό βίο.
Στην αρχή πήγε σε ένα μοναστήρι όπου έκανε μεγάλο πνευματικό αγώνα και σύντομα έγινε παράδειγμα σε νεότερους και παλαιότερους μοναχούς. Όλοι εκεί τον είχαν σαν πρότυπο και θαύμαζαν τον ασκητικό του βίο. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για τον Άγιο που επιθυμούσε τον αναχωρητισμό. Έτσι αποσύρεται στην έρημο, κατοικεί σε μια σπηλιά και αφοσιώνεται στην σκληρή αλλά και αγιασμένη μοναχική ζωή.
Εκεί νήστευε, έτρωγε μόνο μια φορά την εβδομάδα χόρτα της ερήμου, αγρυπνούσε και προσευχόταν όρθιος χωρίς να γονατίζει στηριζόμενος σε ένα μπαστούνι. Κοντά του πήγαιναν και άλλοι ασκητές για να ενισχυθούν με τα λόγια του και να παραδειγματιστούν από τον σκληρό ασκητικό του βίο. Η φήμη της ασκητικής του ζωής διαδόθηκε ευρύτατα και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να τον γνωρίσουν και να του ζητήσουν τις πνευματικές του συμβουλές.
Ο Άγιος Στυλιανός έτρεφε μεγάλη αγάπη για τα παιδιά και πολλές οικογένειες του εμπιστεύτηκαν την καθοδήγηση των παιδιών τους, που πραγματοποιούσε μαζί με τους συνασκητές του, δημιουργώντας αυτό που ονομάστηκε «ο πρώτος παιδικός σταθμός στον κόσμο». Ήξερε πως τα παιδιά έχουν αγγελικές ψυχές και ήθελε να τα βοηθάει και να τα προστατεύει. Ο Θεός βράβευσε το ιερό του αίσθημα και του έδωσε την θαυματουργική δύναμη να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να βοηθάει τις γυναίκες που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά να τεκνοποιήσουν.
Στις αγιογραφίες βλέπουμε τον Άγιο Στυλιανό πάντα με ένα νήπιο στην αγκαλιά του που συμβολίζει, ότι είναι ο προστάτης των νηπίων. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.
Η Αγία Αικατερίνη - 25 Νοεμβρίου
Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Καταγόταν από πλούσια και αριστοκρατική ρωμαϊκή οικογένεια. Σε μικρή ηλικία άρχισε να μελετά τους Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς. Έμαθε τις Ξένες γλώσσες της εποχής και συζητούσε φιλοσοφικά θέματα με διαφόρους σοφούς και λόγιους. Στα 20 της χρόνια, ήταν ήδη μια αναγνωρισμένη προσωπικότητα. Παράλληλα με την τεράστια πνευματική και κοινωνική της μόρφωση , διέθετε και σωματική ωραιότητα. Απέρριψε όμως πολυάριθμες προτάσεις γάμου των πλουσίων νέων, γιατί τα ενδιαφέροντά της, είχαν εστιαστεί στην πνευματική ζωή. Ήταν ο καιρός που είχαν ξεσπάσει διωγμοί εναντίον των Χριστιανών και ο άρχοντας της Αιγύπτου Μαξιμίνος ανησύχησε όταν έμαθε πως η Αγία Αικατερίνη έγινε χριστιανή, γιατί ήξερε την επιρροή που είχε στον Αλεξανδρινό λαό. Προσπάθησε να την μεταπείσει στέλλοντας αρχικά 50 σοφούς της εποχής. Όμως η συζήτηση που είχαν αυτοί με την Αικατερίνη μετέπεισαν τους ίδιους. Μετά από αυτό ο Μαξιμίνος σκότωσε τους σοφούς και φυλάκισε την Αικατερίνη.
Τότε της έκαναν πάρα πολλά και φρικτά βασανιστήρια. Ένα από αυτά ήταν και ο τροχός που είχε αγκάθια και τον γύριζαν στο σώμα της Αγίας για να τη γδάρουν. Τα φρικτά βασανιστήρια του ξυλοδαρμού και του τροχού δεν άγγιζαν παρά μόνο το σώμα της, αφήνοντας ανέπαφα την ψυχή και το πνεύμα της. Μετά από τα βασανιστήρια, ο Μαξιμίνος βλέποντας τη βαθιά της πίστη, διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Αυτό έγινε το 307 μ.Χ.
Ο μαρτυρικός της θάνατος έγινε πηγή θρύλων και λαϊκών παραδόσεων. Το λείψανό της, βρέθηκε από Αιγυπτίους χριστιανούς τον 8ον αιώνα στο βουνό Χορίβ και μεταφέρθηκε στην ομώνυμη μονή του Όρους Σινά. Η Εκκλησία μας ανακήρυξε την Αγία Αικατερίνη μεγαλομάρτυρα και γιορτάζει τη μνήμη της στις 25 Νοεμβρίου. Θεωρείται προστάτιδα της Φιλοσοφίας και της παιδείας.
Οι βυζαντινοί αγιογράφοι την ζωγράφισαν με ένα σπασμένο τροχό και ένα ματωμένο ξίφος, που συμβολίζουν τα βασανιστήριά της, ακόμα την ζωγράφισαν μ’ ένα κλαδί φοινικιάς και ένα βιβλίο στο χέρι, σύμβολα της σοφίας της.
Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012
Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ένας από τους απροσμέτρητους αγγέλους. Το όνομά του σημαίνει «ο Θεός είναι η δύναμη μου» και είναι ένας από τους λίγους αγγέλους που ονοματίζονται στην Αγία Γραφή .
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ο άγγελος που εμφανίστηκε στο προφήτη Δανιήλ. Στην γυναίκα του Μανωέ, και της αναγγέλλει πως θα γεννήσει τον Σαμψών. Στον Ιωακείμ και την Άννα, και τους αναγγέλλει πως θα γεννήσουν την Παναγία. Στον ιερέα Ζαχαρία, πως θα γεννήσει τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι αυτός με τον οποίο συνδέονται όλα τα γεγονότα που έχουν σχέση με την γέννηση του Χριστού, είναι εκείνος που έδωσε τον κρίνο στην Παναγία και της ανακοίνωσε ότι θα γεννήσει το Γιο του Θεού. Αυτός παρουσιάστηκε στους βοσκούς. Αυτός είπε στον Ιωσήφ, να πάρει την Μαρία και το βρέφος και να φύγει στην Αίγυπτο και ύστερα από καιρό, να επιστρέψει στη γη του Ισραήλ.
Στα νεώτερα χρόνια στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές του Αγ. Όρους εμφανίστηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ σε έναν μοναχό και μπροστά στην εικόνα της Παναγίας άρχισε να ψάλλει το "Άξιον Εστί". Του μοναχού του άρεσε αυτός ο ύμνος, αλλά στενοχωρήθηκε γιατί θα το ξεχνούσε. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ όμως με το δάχτυλό του χάραξε τον ύμνο πάνω σε μαρμάρινη πλάκα. Έτσι η εικόνα της Παναγίας ονομάστηκε «Άξιον Εστί» και υπάρχει μέχρι σήμερα η θαυματουργική αυτή εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί» υπενθυμίζοντάς μας ότι η ύπαρξη των αγγέλων είναι μία πραγματικότητα, καθώς και ο ίδιος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ τιμάται από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στις 26 Μαρτίου, στις 13 Ιουλίου, καθώς επίσης και στις 8 Νοεμβρίου, μαζί με τον Μιχαήλ (η Σύναξη αυτών) και αποτελούν το δεύτερο από τα εννέα τάγματα ασωμάτων .
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι άγγελος ο οποίος εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη, κυρίως, και μάλιστα στις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του Κόσμου: όταν ο Εωσφόρος που το όνομά του σημαίνει «αυτός που φέρει το φως» - επικεφαλής μικρής ομάδας στασιαστών αγγέλων (οι μετέπειτα δαίμονες) που ήθελαν να μην υπακούουν στις διαταγές του Θεού επαναστατεί, τότε ο Άγγελος Μιχαήλ αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο στην υποστολή της ανταρσίας του, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο του Αρχάγγελου.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ήταν εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιου του, Ισαάκ και ο οποίος στη συνέχεια την απέτρεψε. Επίσης ο Μιχαήλ ήταν εκείνος που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο.
Όμως, τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον συναντάμε στην κάθοδο του Χριστού στον Άδη, όπως επίσης και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, όπου επικεφαλής των Αγγέλων πολεμά το Σατανά.
Επίσης ο Αρχ. Μιχαήλ θεωρείται από το λαό ότι είναι ο ψυχοπομπός άγγελος, δηλ. μεταφέρει τις ψυχές στον ουρανό. Μάλιστα σε ορισμένες περιοχές, όπως τη Θράκη, υπάρχουν κάποιες προλήψεις και ο κόσμος δεν αφήνει τη μέρα αυτή τα παπούτσια του έξω από το σπίτι, για να μην τα δει ο Αρχάγγελος.
Στη Σύμη, το ακριτικό νησί των Δωδεκανήσων, ο Ταξιάρχης είναι ο προστάτης των ναυτικών και του προσφέρονται τάματα που τα ρίχνουν στη θάλασσα.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Ταξίαρχος και Αρχιστράτηγος) είναι ο Προστάτης Άγιος της Πολεμικής Αεροπορίας και η μνήμη του γιορτάζεται με κάθε μεγαλοπρέπεια σε όλες τις Μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ
Η Εκκλησία μας σήμερα 8 Νοεμβρίου γιορτάζει τη σύναξη (πανήγυρη) των Παμμέγιστων αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των υπολοίπων Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων. Η Αγία Γραφή, αναφέρει σε πολλά σημεία την επικοινωνία των ανθρώπων με τους αγγέλους και ιδιαίτερα με τους επικεφαλείς των αγγελικών ταγμάτων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Οι άγιοι άγγελοι εμφανίζονται στους ανθρώπους κάθε φορά που ο Θεός θέλει να γίνει το θέλημά του.
Ο Αρχάγ. Μιχαήλ και ο Αρχάγ. Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. Στο αριστερό χέρι κρατούν πολλές φορές μια σφαίρα που συμβολίζει τον κόσμο.
Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012
ΓΛΩΣΣΑ Ε΄ - ΕΝΟΤΗΤΑ 4η. ΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ - Μαθαίνω τι είναι εικονογραφημένη ιστορία
Εικονογραφημένη
ονομάζεται μια ιστορία που λέγεται με εικόνες οι οποίες συνδυάζονται
και με λόγια. Οι εικόνες αυτές μπαίνουν στη σειρά και δείχνουν τη δράση,
δηλαδή την εξέλιξη των γεγονότων. Σε κάθε εικόνα υπάρχουν κάποιοι
σύντομοι διάλογοι μέσα σε «συννεφάκια», συνήθως στο πάνω μέρος της
εικόνας, που μας δείχνουν τι λένε τα πρόσωπα που βλέπουμε.
Επίσης, μπορεί κάποιες φορές να υπάρχουν σε ένα τετράγωνο πλαίσιο
πάνω ή κάτω από τις εικόνες λίγες προτάσεις που μας βοηθούν να
καταλάβουμε καλύτερα αυτά που βλέπουμε σε αυτές, π.χ. δίνοντάς μας τον
τόπο και τον χρόνο στον οποίο συμβαίνει η ιστορία.
Οι εικονογραφημένες ιστορίες είναι ιδιαίτερα αγαπητές σε μικρούς
και μεγάλους, γιατί διαβάζονται εύκολα και γρήγορα. Μάλιστα, έτσι όπως
συνδυάζουν την εικόνα, με το κείμενο, έχουν κάτι από τη γοητεία ενός
βιβλίου, αλλά και κάτι από τη μαγεία του κινηματογράφου.
Σίγουρα όλοι θα έχετε διαβάσει μια εικονογραφημένη ιστορία, ένα Μίκυ
Μάους, έναν Ποπάυ ή έναν Αστερίξ.
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012
Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός
Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός καταγόταν από απ’ την Ασία. Οι γονείς τους ήταν ευσεβείς και ενάρετοι, και η μητέρα των Αγίων Αναργύρων, η Θεοδότη, αφού έμεινε χήρα συνέχισε τη ενάρετη ζωή της. Με το παράδειγμα της Θεοδότης, οι Άγιοι Ανάργυροι διδάχτηκαν όλες τις αρετές στο μέγιστο βαθμό. Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός σπούδασαν την ιατρική και κατάφερναν, με τη βοήθεια του Θεού, να θεραπεύουν κάθε ασθένεια και νόσο, είτε μακροχρόνια είτε βραχυχρόνια. Ασχολήθηκαν επίσης με την κτηνιατρική. Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός ονομάστηκαν Ανάργυροι επειδή δεν δέχτηκαν ποτέ χρήματα για τις ιατρικές τους υπηρεσίες από κανέναν ασθενή. Πέρασαν έτσι τη ζωή τους και κοιμήθηκαν ειρηνικά. Τα λείψανά τους ενταφιάστηκαν στην πόλη Φερεμάν.
Η μνήμη της γιορτάζει την 1η Νοεμβρίου.
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012
Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ
Ο Περικλής (από τις λέξεις περί και κλέος δηλαδή o περιτριγυρισμένος από δόξα, περίδοξος, περίπου 495-429 π.Χ.) ήταν Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η δύναμη, δόξα και η φήμη την οποία χάρισε στην Αρχαία Αθήνα, δικαιώνουν απόλυτα το χαρακτηρισμό του Χρυσού Αιώνα. Η εποχή στην οποία ήταν κύριος της πολιτικής ζωής της Αρχαίας Αθήνας, δηλαδή μεταξύ του 461 π.Χ. και του 429 π.Χ., ονομάζεται μέχρι σήμερα «Εποχή του Περικλή».
Ο Περικλής εκμεταλλεύτηκε τη νίκη των ελληνικών δυνάμεων επί των Περσών και την άνοδο της ναυτικής δύναμης της Αθήνας προκειμένου να μετατρέψει τη Δηλιακή Συμμαχία σε «Αθηναϊκή Ηγεμονία», οδηγώντας την πόλη του στην μεγαλύτερη ακμή της ιστορίας της κατά την περίοδο των 14 συνεχόμενων ετών που εκλεγόταν στο αξίωμα του Στρατηγού. Σε στρατιωτικό επίπεδο, οι επεκτατικές και στρατιωτικές επιχειρήσεις που πραγματοποίησε κατά την διάρκεια της κυριαρχίας του είχαν σαν κύριο στόχο τη διαφύλαξη των συμφερόντων της Αθήνας. Τις επιχειρήσεις αυτές διεξήγαγε με τη βοήθεια του πανίσχυρου αθηναϊκού ναυτικού, το οποίο άρχισε να δυναμώνει την εποχή του Θεμιστοκλή και αργότερα του Κίμωνα, γιου του Μιλτιάδη. Ωστόσο ήταν κατά την εποχή του Περικλή που έφτασε στην απόλυτη ακμή του, αποτελώντας τον κινητήριο μοχλό της αθηναϊκής υπερδύναμης. Ο Περικλής ήταν ηγέτης της Αθήνας μέχρι τα δύο πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου, ώσπου το 429 π.Χ. πέθανε εξαιτίας του λοιμού που χτύπησε την πόλη του.
Ο ΟΜΗΡΟΣ
Ο Όμηρος φέρεται ως ο συγγραφέας των ποιητικών κειμένων της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, από τα πρώτα κείμενα της Ιστορικής περιόδου της αρχαίας Ελλάδας, γνωστά ως «Ομηρικά Έπη». Για τη ζωή του υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες και αυτές αντιφατικές, ενώ η φιλολογική επιστήμη των δύο τελευταίων αιώνων αμφισβήτησε ακόμη και την ύπαρξή του. Με κριτήρια τα χαρακτηριστικά των έργων, είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια γράφτηκαν τον 8ο αι. π.Χ. (μερικοί μελετητές, π.χ. M.L. West, προτιμούν ημερομηνίες μέχρι και το πρώτο μισό του 7ου αι. π.Χ.), με την Ιλιάδα να είναι προγενέστερη, ενδεχομένως και κατά μερικές δεκαετίες. Στον Όμηρο κατά καιρούς αποδόθηκαν και άλλα έργα, τα οποία σήμερα είναι δεκτό ότι δεν είναι δικά του, αλλά ακόμη είναι αμφισβητήσιμο το αν τα δύο μεγάλα έπη είναι έργα του ίδιου ποιητή. Η Ιλιάδα αποτελείται από 15.693 στίχους και αναφέρεται στις τελευταίες πενήντα μία (51), αποφασιστικής σημασίας ημέρες του πολέμου της Τροίας, ο οποίος συνολικά διήρκεσε, σύμφωνα με το μύθο, 10 χρόνια. Η Οδύσσεια αποτελείται από περίπου 12.000 στίχους και περιγράφει τον δεκαετή αγώνα του Οδυσσέα για τον νόστο (επιστροφή στην πατρίδα). Διαθέτουμε επτά βίους του Ομήρου που προέρχονται από την αρχαιότητα. Η καταγωγή του φαίνεται πως ήταν από την Ιωνία και θρυλείται ότι επτά πόλεις ερίζουν για την καταγωγή του, με επικρατέστερες τη Σμύρνη και τη Χίο. Ως γονείς του αναφέρονται ο Μαίων και η Κριθηίδα και λέγεται ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Μελησιγένης, επειδή γεννήθηκε κοντά στον ποταμό Μέλητα της Σμύρνης και ότι πήρε αργότερα το όνομα «Όμηρος», είτε επειδή ήταν τυφλός, είτε επειδή ήταν όμηρος των Κολοφωνίων στον πόλεμο με τη Σμύρνη. Σύμφωνα με τους βίους του, περιόδευσε απαγγέλλοντας τα έργα του στις ελληνικές πόλεις, απέκτησε μεγάλη φήμη, αλλά σε ένα διαγωνισμό με τον Ησίοδο στη Χαλκίδα δεν πήρε βραβείο, επειδή προτιμήθηκε ο Ησίοδος ως ποιητής που εξυμνούσε την ειρήνη. Ως τόπος θανάτου του παραδίδεται η Ίος.
Εκτός από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, στην αρχαιότητα αποδόθηκαν στον Όμηρο και άλλα έπη του τρωικού κύκλου, αρκετοί θρησκευτικοί ύμνοι, η επική παρωδία Βατραχομυομαχία και μια κωμική διήγηση για έναν χαζό ήρωα, τον Μαργίτη. Στον Όμηρο αποδίδονται και δύο προφανώς ψευδεπίγραφα επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας .
Η σύγχρονη έρευνα, και ειδικότερα όσοι δέχονται ότι ο Όμηρος μπορεί να θεωρηθεί πραγματικό πρόσωπο, τοποθετεί τη ζωή του στον 8ο αι. π.Χ. και θεωρεί πιθανό ότι ήταν Ιωνίας αοιδός, συνεχιστής μιας μακραίωνης παράδοσης προφορικών ηρωικών αφηγήσεων, που συνέθεσε την Ιλιάδα γύρω στο 750 π.Χ. και την Οδύσσεια (αν όντως συνέθεσε και τα δύο έργα) γύρω στα 710 π.Χ.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Ο Άγιος μεγαλομάρτυρας Δημήτριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν επιφανέστατο μέλος της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, Δούκας της πόλης και Στρατηγός όλης της Θεσσαλίας. Ο Δημήτριος που κατάγονταν από ευσεβή οικογένεια, ήταν χριστιανός και κήρυττε τον ευαγγελικό λόγο, οδηγώντας στην πίστη πολλούς ειδωλολάτρες. Όταν ο Αυτοκράτορας Μαξιμιανός έμαθε για τη χριστιανική δράση του Δημητρίου διέταξε να συλληφθεί και να οδηγηθεί μπροστά του.
Ο Δημήτριος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, παρόλο που γνώριζε τα φρικτά βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονταν οι χριστιανοί. Αρχικά φυλακίστηκε σε ένα τόπο ακάθαρτο, σ' ένα παλαιό λουτρό . Εκείνο τον καιρό διεξάγονταν αθλητικοί αγώνες στη Θεσσαλονίκη προς τιμή του αυτοκράτορα, ένας από τους συμμετέχοντες, άνθρωπος του Μαξιμιανού, που ονομάζονταν Λυαίος, κόμπαζε πως ήταν ανίκητος και παράλληλα χλέβαζε τους χριστιανούς καλώντας τους να αναμετρηθούν μαζί του. Ένας νεαρός στρατιώτης και κρυφός μαθητής του Δημητρίου, που ονομάζονταν Νέστορας επισκέφθηκε το Δημήτριο στη φυλακή και του ζήτησε να προσευχηθεί για να τον βοηθήσει ο Κύριος μας να αντιμετωπίσει τον Λυαίο. Ο άγιος αφού προσευχήθηκε και του είπε: "Ύπαγε και το Λυαίο θα νικήσεις και υπέρ Χριστού θα μαρτυρήσεις".
Ο Νέστορας τότε παρουσιάστηκε στο στάδιο και ζήτησε να αναμετρηθεί με τον φοβερό Λυαίο. Ο Νέστορας πλησίασε το Λυαίο και φωνάζοντας "Ο Θεός του Δημητρίου βοήθει μοι" του κατάφερε ένα φοβερό χτύπημα με το σπαθί στη καρδιά και αυτός αμέσως σωριάστηκε νεκρός.
Ο Μαξιμιανός αφού πληροφορήθηκε τα γεγονότα θεώρησε υπεύθυνο τον Δημήτριο και διέταξε να τους σκοτώσουν και τους δύο αμέσως.
Έτσι ο άγιος Νέστωρας αποκεφαλίστηκε έξω από τη λεγόμενη Χρυσή Πύλη. Ο Δημήτριος που βρίσκονταν ακόμα στο λουτρό φυλακισμένος μόλις είδε τους στρατιώτες να έρχονται σήκωσε το δεξί του χέρι και οι στρατιώτες τον λόγχευσαν στην πλευρά, έτσι έμοιασε στον Κύριο μας, τον γλυκύτατο Ιησού που και αυτός είχε λογχευθεί στην πλευρά, ύστερα οι στρατιώτες τον λόγχευσαν σε όλο του το σώμα. Έτσι τελειώθηκε ο άγιος Δημήτριος δεχόμενος το μαρτυρικό στεφάνι.
Κάποιοι ευλαβείς χριστιανοί ήρθαν κρυφά και έθαψαν το σώμα του αγίου στον ίδιο τον τόπο του μαρτυρίου, στο βρωμερό λουτρό που έμελε πλέον να γίνει ιατρείο ψυχών και σωμάτων. Κάποιος μάλιστα φίλος του αγίου που ονομάζονταν Λούπος και ήταν παρόν την ώρα του μαρτυρίου όταν έφυγαν οι στρατιώτες, πήγε γρήγορα και έβγαλε το δαχτυλίδι και το πανωφόρι του αγίου και τα έβαψε στο αίμα του. Με αυτά ενεργούσε πολλά θαύματα: αρρώστους γιάτρευε, δαιμονισμένους θεράπευε. Ο Μαξιμιανός μόλις έμαθε αυτά έστειλε στρατιώτες και τον αποκεφάλισαν σε κάποιον τόπο ονομαζόμενο Τριβουνάλιο.
Η εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του στις 26
Οκτωβρίου.
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012
Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012
Παροιμίες που έχουν συνδεθεί με τους μύλους και έχουν μεταφορική σημασία.
Πολλή βουή στο μύλο μας, μα τ’ αλευράκι λίγο : Το λέμε για κάτι σχετικά με το οποίο γίνεται υπερβολικός θόρυβος ή δίνεται μεγάλη σημασία χωρίς να το αξίζει.
Αν πας στο μύλο θ’ αλευρωθείς, κι αν πας στον καρβουνιάρη θα μουτζουρωθείς: Το λέμε για να υπογραμμίσουμε τα αποτελέσματα κάθε πράξης. Δηλαδή ότι κάθε ασχολία μας, έχει και τις αντίστοιχες συνέπειες.
Όποιος αέρας κι αν φυσά, ο μύλος πάντα αλέθει: Για να τονίσουμε ότι παρά τις συνθήκες που επικρατούν, όταν έχουμε κάποιον στόχο, το αποτέλεσμα που θα έχουμε θα είναι το επιθυμητό.
Είναι ο καημός του μυλωνά να βάλει ρούχο μαύρο: Για να δείξουμε ότι αποζητούμε πάντα αυτό που δεν έχουμε και νομίζουμε ότι το χρειαζόμαστε .
Όλοι έχουν την έγνοια τους κι ο μυλωνάς τα’ αυλάκι: Για να δείξουμε ότι ο καθένας ενδιαφέρεται για τα δικά του προβλήματα χωρίς να τον ενδιαφέρουν του αλλού.
Είναι σαν το σπυρί σιτάρι ανάμεσα στις μυλόπετρες: Για κάποιον που βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Ακριβός στα πίτουρα φτηνός στ’ αλεύρι: Για κάποιον που δίνει μεγάλη σημασία στα ασήμαντα πράγματα και όχι στα σημαντικά.
Τι το θες το προζύμι αφού δεν ξέρεις να ζυμώσεις: Για κάποιον που δεν μπορεί να αξιολογήσει σωστά ότι έχει στα χέρια του, με αποτέλεσμα αυτό να χάνει την αξία του.
Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ - 1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τους ηλικιωμένους, το 2000 ζούσαν σε όλο τον πλανήτη 600 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας άνω των 60 ετών. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2025, ο αριθμός αυτός θα έχει φτάσει το 1,2 δισεκατομμύρια, ενώ το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 2 δισεκατομμύρια.
Στη χώρα μας, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αναφέρει ότι ο πληθυσμός ηλικίας άνω των 60 ετών ξεπερνούσε το 2004 τα 2.547.000 άτομα, με τις γυναίκες να είναι περισσότερες από τους άνδρες.
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
ΓΛΩΣΣΑ Ε΄ - ΕΝΟΤΗΤΑ 1η : Η λίμνη Βιστονίδα
Η λίμνη Βιστονίδα ή λίμνη Μπουρού (παλαιότερη ονομασία που χρησιμοποιείται και σήμερα ή Μπουρού Γκιόλ (ονομασία στα Τουρκικά την οποία έφερε επί οθωμανικής περιόδου) είναι λιμνοθάλασσα της Ελλάδας, στα σύνορα μεταξύ Νομού Ξάνθης και Ροδόπης και ο υγροβιότοπός τής προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ. Η ονομασία της προέρχεται από την αρχαία ονομασία της περιοχής, αλλά και πόλης της Βιστονίας, ή Βιστωνίας, που ίδρυσε ο μυθικός Βίστων, όπου διέμεναν οι Βίστονες. Η λίμνη περιβάλλεται από καλαμιώνες (phragmites), έχει ζώνες αρμυρικιών (tamarix sp.), αλίπεδα, παραποτάμια δάση καθώς και λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια. Στη λίμνη έχουν καταγραφεί 227 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως το κεφαλούδι, η λαγγόνα και η νανόχηνα.
Η Ελλάδα μετά την επικύρωση της συνθήκης Ραμσάρ, (ΝΔ 191/1974), περιέλαβε τον υδροβιότοπο της Βιστονίδας στον κατάλογο δίκτυο Natura 2000, των προστατευομένων οικοτόπων και υγροβιοτόπων της χώρας μαζί με τα είδη χλωρίδας και πανίδας αυτών.
Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, συνολικής έκτασης 45 τ.χλμ με μέγιστο μήκος 12,5 χλμ. και μέγιστο πλάτος 7 χλμ.. Στη λίμνη αυτή εκβάλουν τρεις μικροί ποταμοί που την τροφοδοτούν με νερό. Το μέσο βάθος υπολογίζεται στα 4 μέτρα. Η λίμνη συνδέεται με την θάλασσα, τον Βιστονικό Κόλπο, (ή Πόρτο Λάγους), μέσω στενών καναλιών και λόγω του θαλασσινού νερού που εισέρχεται στην λίμνη το νερό της παρουσιάζει μεταβολές αλατότητας. Τα αβαθή ύδατά της προσφέρονται για ιχθυοτροφικές δραστηριότητες, με την εκμετάλλευση των μετακινήσεων των ψαριών από και προς το εσωτερικό της κυρίως για πολλαπλασιασμό. Έτσι πέριξ των καναλιών σύνδεσης της λίμνης με τη θάλασσα έχουν αναπτυχθεί σπουδαίες παραλίμνιες ιχθυοτροφικές δραστηριότητες με ιστορικές καταβολές, από τους κατοίκους της περιοχής.
Η λίμνη περιβάλλεται από καλαμιώνες (phragmites), έχει ζώνες αρμυρικιών (tamarix sp.), αλίπεδα, παραποτάμια δάση καθώς και λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια. Στη λίμνη έχουν καταγραφεί 227 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως το κεφαλούδι, η λαγγόνα και η νανόχηνα.
Η Ελλάδα μετά την επικύρωση της συνθήκης Ραμσάρ, (ΝΔ 191/1974), περιέλαβε τον υδροβιότοπο της Βιστονίδας στον κατάλογο δίκτυο Natura 2000, των προστατευομένων οικοτόπων και υγροβιοτόπων της χώρας μαζί με τα είδη χλωρίδας και πανίδας αυτών.
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Tι γιορτάζουμε τη μέρα αυτή.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού
Το έτος 326 η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να
προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους
του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Ο θείος ζήλος, όμως, έκανε την αγία Ελένη να αρχίσει έρευνες για την
ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της
θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές.
Σε κάποιο σημείο βρέθηκαν τρεις σταυροί. Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά
ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου; Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με
αρκετούς ιερείς, αφού έκαναν δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας
ευσεβεστάτης κυρίας που είχε πεθάνει. Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο
σταυρό, που ήταν του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.
Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη
πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το Τίμιο Ξύλο. Επειδή όμως συνέβησαν
πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε
μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι.
Αυτή, λοιπόν, την ύψωση καθιέρωσαν οι Άγιοι Πατέρες να γιορτάζουμε στις
14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το
Σταυρό του Κυρίου μας, που αποτελεί το κατ΄ εξοχήν όπλο κατά του διαβόλου.
Η μέρα έχει καθιερωθεί ως αυστηρή μονοήμερη αλάδωτη νηστεία για την
εκκλησία μας, εκτός αν συμπέσει την Κυριακή. Τότε καταλύεται λάδι.
Απολυτίκιο
Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν
Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του
Σταυρού Σου, πολίτευμα
ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ
Οι μαθητές της
Ε΄ τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αμπελώνα, σας εύχονται Καλή και
δημιουργική σχολική χρονιά.
Τρίτη 28 Αυγούστου 2012
Κυριακή 26 Αυγούστου 2012
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Τρίτη 21 Αυγούστου 2012
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012
Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012
Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012
Τρίτη 14 Αυγούστου 2012
Δεκαπενταύγουστος: Η μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή των Ελλήνων
Οι πλατείες
των χωριών "φοράνε τα καλά τους", οι κοινότητες και οι πολιτιστικοί
σύλλογοι στήνουν γλέντια για να τιμήσουν τη Μεγαλόχαρη και οι πιστοί
προσεύχονται και ευχαριστούν για το "θαύμα" της Παναγίας. Η μεγαλύτερη, κάθε καλοκαίρι, θρησκευτική γιορτή των Ελλήνων, στην "καρδιά" των διακοπών, δίνει την ευκαιρία σε όλους να βγουν στην ύπαιθρο, στα ξωκλήσια και στις εκκλησιές. Ημερήσια, διήμερα, ακόμη και τριήμερα πανηγύρια και εκδηλώσεις οργανώνονται σε όλη τη χώρα.
Χιλιάδες Έλληνες τα καλοκαίρια παρακολουθούν και συμμετέχουν σε πανηγύρια της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Πελοποννήσου και φυσικά των νησιών του Αιγαίου, όπου η Παναγία η θαλασσινή έχει την τιμητική της.
Εκτός από την Παναγία της Τήνου, την Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο και την Παναγία την Εκατονταπυλιανή στην Πάρο, που τον Δεκαπενταύγουστο προσελκύουν πλήθος προσκυνητών, στην υπόλοιπη Ελλάδα διοργανώνονται μικρά και μεγάλα πανηγύρια που αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή.
Για την ιδιαίτερη φήμη του, την ειδυλλιακή τοποθεσία, το χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας συμμετεχόντων, αξίζει προσοχής το πανηγύρι στην εκκλησία της Κοιμήσεως, στη Φολέγανδρο, όπου στήνεται ένα και μοναδικό τραπέζι για όλους, ντόπιους κι επισκέπτες.
Το πανηγύρι της Παναγίας της Καστριανής, στην Τζιά, διοργανώνεται κάθε χρόνο στον απότομο βράχο στα βορειοανατολικά της Ιουλίδας, που ατενίζει από ψηλά τα κύματα του Αιγαίου.
Στην Παναγία την Πανοχωριανή, στην Αμοργό, το πανηγύρι ξεχωρίζει για τις τοπικές σπεσιαλιτέ πατατάτο και ξιδάτο, και βέβαια για τα θρυλικά αμοργιανά ρακόμελα, όπως και στην Παναγία τη Θαλασσινή της Άνδρου, για τη φρουτάλια και την ντόπια σουμάδα.
Στην Πέτρα
της Λέσβου, το πανηγύρι ξεχωρίζει, εκτός των άλλων, για τη σπιτική σπεσιαλιτέ,
που σερβίρεται σε όλους τους παρευρισκόμενους, το κισκέσι, ταύρο βρασμένο με
σιτάρι, ενώ στην Παναγία την Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας σερβίρεται γεμιστό
αρνί που οι ντόπιοι ονομάζουν λαμπριανό.
Στα μεγαλύτερα σε διάρκεια πανηγύρια ξεχωρίζουν αυτά της Παναγίας της Σπηλιανής στη Νίσυρο, όπου οι εορτασμοί για το Δεκαπενταύγουστο διαρκούν εννέα μέρες. Το πανηγύρι στο Τσεπέλοβο, στην Τύμφη Ιωαννίνων, διαρκεί τρεις ημέρες. Παραπάνω από μία ημέρες κρατάει και το πανηγύρι στην Αγιάσο της Λέσβου, οι προετοιμασίες για το οποίο ξεκινούν ήδη από τις αρχές Αυγούστου.
Το πανηγύρι της Παναγιάς στη Σέριφο, κρατά τρεις ολόκληρες ημέρες, με το παλιό έθιμο να θέλει το ζευγάρι που "ανοίγει" το χορό γύρω από την ελιά της εκκλησίας να παντρεύεται μέσα στο χρόνο. Επειδή, όμως, το ποιο ζευγάρι θα είναι το τυχερό, δεν είναι μόνο θέμα ταχύτητας, οι καβγάδες που στήνονταν εδώ γι' αυτόν ακριβώς το λόγο έδωσαν στο πανηγύρι το εύγλωττο όνομα «της Ξυλοπαναγιάς».
Στην Αλόννησο, οι παρευρισκόμενοι έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την αναβίωση του παραδοσιακού γάμου, δοκιμάζοντας τοπικά γλυκά και συνοδεύοντας τη σπεσιαλιτέ της ημέρας, γίδα με μακαρόνια, με άφθονο ντόπιο κρασί.
Κανένα πανηγύρι δεν είναι το ίδιο χωρίς την παραδοσιακά μουσική: στην Παναγία της Κάσου, ακούγονται παραδοσιακές λύρες και λαούτα, ενώ σε τέσσερα χωριά της Καρπάθου -τις Μενετές, τις Πυλές, το Απέρι και τον Όλυμπο- το ρυθμό δίνουν λαούτα, λύρες και τσαμπούνες.
Στο Μαρκόπουλο και την Πάστρα της Κεφαλονιάς παρατηρούνται το Δεκαπενταύγουστο δύο μοναδικά φαινόμενα: στο πρώτο εμφανίζονται μέσα στην εκκλησία της Παναγίας της Λαγκουβάρδας μικρά ακίνδυνα φίδια με σταυροειδές σημάδι στο κεφάλι, τα οποία θεωρείται ότι φέρνουν καλή τύχη, ενώ στο δεύτερο οι κρίνοι που τοποθετούνται στην εικόνα της Παναγίας της Γραβαλιώτισσας ανθίζουν για δεύτερη φορά μέσα στο χρόνο. Και στα δύο χωριά τα πανηγύρια συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου και θεωρούνται, μαζί με το πανηγύρι των πυροτεχνημάτων της Περλιγκού, από τα καλύτερα του νησιού.
Παμπελοποννησιακοί διαγωνισμοί λαϊκών χορών και τραγουδιών, αγώνες στίβου "Αλέαια" (αναβίωση των αρχαίων αγώνων), χορευτικές εκδηλώσεις, Παντεγεατικό Συνέδριο με ομιλίες-εισηγήσεις σε διάφορα θέματα που αφορούν την Τεγέα και την Αρκαδία, δεξίωση στον κήπο της Οικοκυρικής Σχολής, βράβευση μαθητών, ομιλίες και θεάματα, είναι μερικές μόνο από τις εκδηλώσεις που πλαισιώνουν, μαζί με την τεράστια εμπορική έκθεση, το πανηγύρι στο ναό της Επισκοπής της Τεγέας, στην Αρκαδία, οι οποίες διαρκούν μία ολόκληρη εβδομάδα, από τις 13 έως τις 20 Αυγούστου.
Στη Μακεδονία, σαράντα οκτώ χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη των Γρεβενών και σε υψόμετρο 1.650 μέτρων βρίσκεται το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο βλαχοχώρι της Ελλάδας, η Σαμαρίνα. Κάτω από το δάσος της Κιούριστας ο παραδοσιακός οικισμός του χωριού είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις ανατολικές πλαγιές της υψηλότερης κορυφής της Πίνδου, του Σμόλικα, με υψόμετρο 2.637 μέτρων, του δεύτερου υψηλότερου βουνού μετά τον Όλυμπο.
Το Δεκαπενταύγουστο γίνεται ένα ονομαστό πανηγύρι. Οι χοροί και τα τραγούδια ξεκινούν στις 14 Αυγούστου και διαρκούν μέχρι τις 16 του μήνα. Εντυπωσιακό είναι επίσης και το πανηγύρι που γίνεται στις 15 Αυγούστου στη Βλάστη, ένα γραφικό ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης. Υπήρξε ένα από τα σημαντικά προπύργια του Ελληνισμού και ένα από τα μεγαλύτερα κεφαλοχώρια της Δυτικής Μακεδονίας. Το πανηγύρι κρατάει τρεις ημέρες.
Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο μετά τη Θεία Λειτουργία γίνεται περιφορά της εικόνας στην κοινότητα. Και τις τρεις ημέρες του πανηγυριού οι πανηγυριστές χορεύουν κυρίως τον παραδοσιακό χορό που ονομάζουν «τρανό». Στη Σιάτιστα οι πανηγυριστές του Δεκαπενταύγουστου δίνουν εξαιρετική σημασία στο έθιμο των καβαλάρηδων. Την ημέρα αυτή μεγάλες παρέες με στολισμένα τα άλογα πηγαίνουν στο μοναστήρι του Μικροκάστρου για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας και το μεσημέρι επιστρέφουν στη Σιάτιστα, όπου ακολουθεί γλέντι και χορός στις πλατείες και στα σπίτια ως τις πρωινές ώρες.
Στην Πλατριθειά Ιθάκης γίνεται κάθε χρόνο το φημολογούμενο καλύτερο πανηγύρι του Ιονίου, που διατηρεί αλώβητο το παραδοσιακό του χρώμα. Το πανηγύρι στα Κουφονήσια έχει, επίσης, άρωμα νησιώτικης παράδοσης, με τα τηγανιτά ψάρια να έχουν τον πρώτο λόγο στα τραπέζια, ενώ το πανηγύρι στο παλιό σχολείο στο χωριό της Χάλκης μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο.
Στα μεγαλύτερα σε διάρκεια πανηγύρια ξεχωρίζουν αυτά της Παναγίας της Σπηλιανής στη Νίσυρο, όπου οι εορτασμοί για το Δεκαπενταύγουστο διαρκούν εννέα μέρες. Το πανηγύρι στο Τσεπέλοβο, στην Τύμφη Ιωαννίνων, διαρκεί τρεις ημέρες. Παραπάνω από μία ημέρες κρατάει και το πανηγύρι στην Αγιάσο της Λέσβου, οι προετοιμασίες για το οποίο ξεκινούν ήδη από τις αρχές Αυγούστου.
Το πανηγύρι της Παναγιάς στη Σέριφο, κρατά τρεις ολόκληρες ημέρες, με το παλιό έθιμο να θέλει το ζευγάρι που "ανοίγει" το χορό γύρω από την ελιά της εκκλησίας να παντρεύεται μέσα στο χρόνο. Επειδή, όμως, το ποιο ζευγάρι θα είναι το τυχερό, δεν είναι μόνο θέμα ταχύτητας, οι καβγάδες που στήνονταν εδώ γι' αυτόν ακριβώς το λόγο έδωσαν στο πανηγύρι το εύγλωττο όνομα «της Ξυλοπαναγιάς».
Στην Αλόννησο, οι παρευρισκόμενοι έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την αναβίωση του παραδοσιακού γάμου, δοκιμάζοντας τοπικά γλυκά και συνοδεύοντας τη σπεσιαλιτέ της ημέρας, γίδα με μακαρόνια, με άφθονο ντόπιο κρασί.
Κανένα πανηγύρι δεν είναι το ίδιο χωρίς την παραδοσιακά μουσική: στην Παναγία της Κάσου, ακούγονται παραδοσιακές λύρες και λαούτα, ενώ σε τέσσερα χωριά της Καρπάθου -τις Μενετές, τις Πυλές, το Απέρι και τον Όλυμπο- το ρυθμό δίνουν λαούτα, λύρες και τσαμπούνες.
Στο Μαρκόπουλο και την Πάστρα της Κεφαλονιάς παρατηρούνται το Δεκαπενταύγουστο δύο μοναδικά φαινόμενα: στο πρώτο εμφανίζονται μέσα στην εκκλησία της Παναγίας της Λαγκουβάρδας μικρά ακίνδυνα φίδια με σταυροειδές σημάδι στο κεφάλι, τα οποία θεωρείται ότι φέρνουν καλή τύχη, ενώ στο δεύτερο οι κρίνοι που τοποθετούνται στην εικόνα της Παναγίας της Γραβαλιώτισσας ανθίζουν για δεύτερη φορά μέσα στο χρόνο. Και στα δύο χωριά τα πανηγύρια συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου και θεωρούνται, μαζί με το πανηγύρι των πυροτεχνημάτων της Περλιγκού, από τα καλύτερα του νησιού.
Παμπελοποννησιακοί διαγωνισμοί λαϊκών χορών και τραγουδιών, αγώνες στίβου "Αλέαια" (αναβίωση των αρχαίων αγώνων), χορευτικές εκδηλώσεις, Παντεγεατικό Συνέδριο με ομιλίες-εισηγήσεις σε διάφορα θέματα που αφορούν την Τεγέα και την Αρκαδία, δεξίωση στον κήπο της Οικοκυρικής Σχολής, βράβευση μαθητών, ομιλίες και θεάματα, είναι μερικές μόνο από τις εκδηλώσεις που πλαισιώνουν, μαζί με την τεράστια εμπορική έκθεση, το πανηγύρι στο ναό της Επισκοπής της Τεγέας, στην Αρκαδία, οι οποίες διαρκούν μία ολόκληρη εβδομάδα, από τις 13 έως τις 20 Αυγούστου.
Στη Μακεδονία, σαράντα οκτώ χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη των Γρεβενών και σε υψόμετρο 1.650 μέτρων βρίσκεται το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο βλαχοχώρι της Ελλάδας, η Σαμαρίνα. Κάτω από το δάσος της Κιούριστας ο παραδοσιακός οικισμός του χωριού είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις ανατολικές πλαγιές της υψηλότερης κορυφής της Πίνδου, του Σμόλικα, με υψόμετρο 2.637 μέτρων, του δεύτερου υψηλότερου βουνού μετά τον Όλυμπο.
Το Δεκαπενταύγουστο γίνεται ένα ονομαστό πανηγύρι. Οι χοροί και τα τραγούδια ξεκινούν στις 14 Αυγούστου και διαρκούν μέχρι τις 16 του μήνα. Εντυπωσιακό είναι επίσης και το πανηγύρι που γίνεται στις 15 Αυγούστου στη Βλάστη, ένα γραφικό ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης. Υπήρξε ένα από τα σημαντικά προπύργια του Ελληνισμού και ένα από τα μεγαλύτερα κεφαλοχώρια της Δυτικής Μακεδονίας. Το πανηγύρι κρατάει τρεις ημέρες.
Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο μετά τη Θεία Λειτουργία γίνεται περιφορά της εικόνας στην κοινότητα. Και τις τρεις ημέρες του πανηγυριού οι πανηγυριστές χορεύουν κυρίως τον παραδοσιακό χορό που ονομάζουν «τρανό». Στη Σιάτιστα οι πανηγυριστές του Δεκαπενταύγουστου δίνουν εξαιρετική σημασία στο έθιμο των καβαλάρηδων. Την ημέρα αυτή μεγάλες παρέες με στολισμένα τα άλογα πηγαίνουν στο μοναστήρι του Μικροκάστρου για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας και το μεσημέρι επιστρέφουν στη Σιάτιστα, όπου ακολουθεί γλέντι και χορός στις πλατείες και στα σπίτια ως τις πρωινές ώρες.
Στην Πλατριθειά Ιθάκης γίνεται κάθε χρόνο το φημολογούμενο καλύτερο πανηγύρι του Ιονίου, που διατηρεί αλώβητο το παραδοσιακό του χρώμα. Το πανηγύρι στα Κουφονήσια έχει, επίσης, άρωμα νησιώτικης παράδοσης, με τα τηγανιτά ψάρια να έχουν τον πρώτο λόγο στα τραπέζια, ενώ το πανηγύρι στο παλιό σχολείο στο χωριό της Χάλκης μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου - (15 Αυγούστου)
Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι μια Θεομητορική
εορτή των Χριστιανικών Εκκλησιών, η οποία εορτάζεται στις 15 Αυγούστου. Στην
Ελλάδα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε πολλά μέρη της χώρας, ονομάζεται
δε και «Πάσχα του καλοκαιριού». Είναι μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα.
Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε
άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε
και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν
ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε
κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο
τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς. .
Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012
Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012
Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012
Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012
Κυριακή 5 Αυγούστου 2012
Οδηγίες για τον καύσωνα.
Οι υψηλές
θερμοκρασίες που πλήττουν τη χώρα χρειάζονται λίγη παραπάνω προσοχή ιδιαίτερα
όταν πρόκειται να φροντίσουμε για παιδιά και ηλικιωμένους.
Τα μέτρα για την πρόληψη της εμφάνισης συμπτωμάτων κατά τον καύσωνα είναι τα εξής:
1. Αποφυγή έκθεσης στο ηλιακό φως. Αναζήτηση σκιερών και δροσερών μερών. Προτίμηση στα ανοιχτόχρωμα και ελαφρά ρούχα με ανοικτό λαιμό, κάλυψη κεφαλής (χρησιμοποίηση καπέλου, ομπρέλας κ. λ. π.).
2. Αποφυγή βαριάς σωματικής εργασίας, ιδιαίτερα σε μέρη που συνυπάρχουν υψηλή θερμοκρασία με υγρασία, καθώς και κάτω από τον ήλιο.
3. Ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή, όπως:
Πρόσληψη άφθονων υγρών, κατά προτίμηση νερού και φυσικών χυμών.
Αποφυγή των οινοπνευματωδών ποτών.
Ολιγοθερμική δίαιτα, που θα περιλαμβάνει κυρίως λαχανικά και φρούτα πάσης φύσεως, με περιορισμό των λιπαρών.
4. Συχνά λουτρά με ντους.
5. Τα βρέφη και τα παιδιά να ντύνονται όσο γίνεται πιο ελαφρά. Ειδικά για τα βρέφη είναι προτιμότερο τα χέρια και τα πόδια τους να είναι ελεύθερα και να μην τυλίγονται σε πάνες. Όταν κάνει ζέστη να προσφέρονται συχνά εκτός από το γάλα (μητρικό ή άλλο) και υγρά όπως νερό κ.λ.π.
6. Περισσότερη προσοχή να δοθεί στις καλούμενες ομάδες υψηλού κινδύνου του καύσωνα, που είναι:
Όλα τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών
Όλα τα άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες, νεφροπάθειες, πνευμονοπάθειες, ηπατοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη κ.λ.π.
Όλα τα άτομα που για καθαρά ιατρικούς λόγους παίρνουν φάρμακα για τα χρόνια νοσήματά τους, όπως π.χ. τα διουρητικά, τα ψυχοφάρμακα, τα ορμονούχα (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και των αντιδιαβητικών δισκίων). Ιδιαίτερα κατά την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών περιβάλλοντος θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους για την ενδεχόμενη τροποποίηση της δοσολογίας.
7. Οι χώροι εργασίας πρέπει να διαθέτουν κλιματιστικά μηχανήματα ή απλούς ανεμιστήρες, κατά προτίμηση οροφής. Το ίδιο ισχύει και για τα ιδρύματα, που περιθάλπουν νεογνά, βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες.
8. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να φροντίζουν για την καλή λειτουργία του κλιματισμού τους, για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού.
Ειδικά για τα βρέφη
Να τα αφήνετε μόνο με την πάνα τους, προσέχοντας βέβαια να μη χτυπάει επάνω τους κάποιο κλιματιστικό ή κάποιος ανεμιστήρας.
Να τους δίνετε υγρά για να μην αφυδατωθούν, εκτός από το γάλα μπορείτε να δώσετε νερό αλλά και χαμομήλι.
Να τους φοράτε καπέλο στον ήλιο και να αποφεύγετε να τα βγάλετε βόλτα τις πιο θερμές ώρες της ημέρας.
Τι κάνουμε αν ένα άνθρωπος έχει συμπτώματα θερμοπληξίας
Το σύνδρομο της θερμοπληξίας, εκδηλώνεται με: αυξημένη θερμοκρασία του σώματος, σπασμούς, εμετούς, διάρροια, διαταραχή της πηκτικότητας του αίματος, απουσία εφίδρωσης. Μπορεί ακόμη να επέλθει έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Η θεραπεία των ατόμων που παρουσιάζουν τα παραπάνω συμπτώματα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή, πρέπει να γίνεται κατά προτίμηση σε νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά ως πρώτες βοήθειες μέχρι τη διακομιδή τους σε αυτά, θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα ελάττωσης της θερμοκρασίας του σώματος: πλήρης έκδυση από τα ρούχα, τοποθέτηση παγοκύστεων ή κρύων επιθεμάτων στον τράχηλο, τις μασχάλες και τη βουβωνική περιοχή, εμβάπτιση σε μπανιέρα με κρύο νερό κ.λ.π.
Τα μέτρα για την πρόληψη της εμφάνισης συμπτωμάτων κατά τον καύσωνα είναι τα εξής:
1. Αποφυγή έκθεσης στο ηλιακό φως. Αναζήτηση σκιερών και δροσερών μερών. Προτίμηση στα ανοιχτόχρωμα και ελαφρά ρούχα με ανοικτό λαιμό, κάλυψη κεφαλής (χρησιμοποίηση καπέλου, ομπρέλας κ. λ. π.).
2. Αποφυγή βαριάς σωματικής εργασίας, ιδιαίτερα σε μέρη που συνυπάρχουν υψηλή θερμοκρασία με υγρασία, καθώς και κάτω από τον ήλιο.
3. Ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή, όπως:
Πρόσληψη άφθονων υγρών, κατά προτίμηση νερού και φυσικών χυμών.
Αποφυγή των οινοπνευματωδών ποτών.
Ολιγοθερμική δίαιτα, που θα περιλαμβάνει κυρίως λαχανικά και φρούτα πάσης φύσεως, με περιορισμό των λιπαρών.
4. Συχνά λουτρά με ντους.
5. Τα βρέφη και τα παιδιά να ντύνονται όσο γίνεται πιο ελαφρά. Ειδικά για τα βρέφη είναι προτιμότερο τα χέρια και τα πόδια τους να είναι ελεύθερα και να μην τυλίγονται σε πάνες. Όταν κάνει ζέστη να προσφέρονται συχνά εκτός από το γάλα (μητρικό ή άλλο) και υγρά όπως νερό κ.λ.π.
6. Περισσότερη προσοχή να δοθεί στις καλούμενες ομάδες υψηλού κινδύνου του καύσωνα, που είναι:
Όλα τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών
Όλα τα άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες, νεφροπάθειες, πνευμονοπάθειες, ηπατοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη κ.λ.π.
Όλα τα άτομα που για καθαρά ιατρικούς λόγους παίρνουν φάρμακα για τα χρόνια νοσήματά τους, όπως π.χ. τα διουρητικά, τα ψυχοφάρμακα, τα ορμονούχα (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και των αντιδιαβητικών δισκίων). Ιδιαίτερα κατά την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών περιβάλλοντος θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους για την ενδεχόμενη τροποποίηση της δοσολογίας.
7. Οι χώροι εργασίας πρέπει να διαθέτουν κλιματιστικά μηχανήματα ή απλούς ανεμιστήρες, κατά προτίμηση οροφής. Το ίδιο ισχύει και για τα ιδρύματα, που περιθάλπουν νεογνά, βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες.
8. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να φροντίζουν για την καλή λειτουργία του κλιματισμού τους, για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού.
Ειδικά για τα βρέφη
Να τα αφήνετε μόνο με την πάνα τους, προσέχοντας βέβαια να μη χτυπάει επάνω τους κάποιο κλιματιστικό ή κάποιος ανεμιστήρας.
Να τους δίνετε υγρά για να μην αφυδατωθούν, εκτός από το γάλα μπορείτε να δώσετε νερό αλλά και χαμομήλι.
Να τους φοράτε καπέλο στον ήλιο και να αποφεύγετε να τα βγάλετε βόλτα τις πιο θερμές ώρες της ημέρας.
Τι κάνουμε αν ένα άνθρωπος έχει συμπτώματα θερμοπληξίας
Το σύνδρομο της θερμοπληξίας, εκδηλώνεται με: αυξημένη θερμοκρασία του σώματος, σπασμούς, εμετούς, διάρροια, διαταραχή της πηκτικότητας του αίματος, απουσία εφίδρωσης. Μπορεί ακόμη να επέλθει έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Η θεραπεία των ατόμων που παρουσιάζουν τα παραπάνω συμπτώματα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή, πρέπει να γίνεται κατά προτίμηση σε νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά ως πρώτες βοήθειες μέχρι τη διακομιδή τους σε αυτά, θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα ελάττωσης της θερμοκρασίας του σώματος: πλήρης έκδυση από τα ρούχα, τοποθέτηση παγοκύστεων ή κρύων επιθεμάτων στον τράχηλο, τις μασχάλες και τη βουβωνική περιοχή, εμβάπτιση σε μπανιέρα με κρύο νερό κ.λ.π.
Σάββατο 4 Αυγούστου 2012
H Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. (6 Αυγούστου)
Στις 6 Αυγούστου γιορτάζεται η ανάμνηση της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Η Μεταμόρφωση σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση έγινε στο όρος Θαβώρ, που στα εβραϊκά σημαίνει έλευση φωτός.
Έγινε, κατά τους περισσότερους Πατέρες, 40 ημέρες περίπου πριν τη Σταύρωση, δηλαδή κατά το μήνα Φεβρουάριο δεδομένου ότι η Σταύρωση έγινε 14 Μαρτίου. Αλλά επειδή η ανάμνηση της εορτής θα συνέπιπτε μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι πένθιμη περίοδος, γι' αυτό μεταφέρθηκε στις 6 Αυγούστου που απέχει, από τις 14 Σεπτεμβρίου που γιορτάζεται η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού και λογαριάζεται σα μεγάλη Παρασκευή, σαράντα ημέρες.
Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά), ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός σαράντα ημέρες περίπου πριν της Σταύρωσή Του, παρέλαβε τρεις από τους Μαθητές του, τον Πέτρο για τη μεγάλη πίστη και αγάπη που είχε προς τον Χριστό, τον Ιωάννη επειδή τον αγαπούσε ιδιαίτερα ο Κύριος, για την αγνότητα και την ολόψυχη προς Αυτόν αφοσίωσή του και τον Ιάκωβο επειδή αυτός έχυσε πρώτος το αίμα του για την αγάπη του Χριστού και τους ανέβασε στο όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Δεν πήρε όλους τους μαθητές μαζί Του, γιατί θα αναγκαζόταν να πάρει και τον Ιούδα, που λόγω της κακής του προαιρέσεως ήταν ανάξιος να δει τη Μεταμόρφωση.
Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, όμως, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας. Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μια για τον Κύριο, μια για το Μωϋσή και μια για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ' αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: «Ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός• αυτού άκούετε» (Λουκά, θ' 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε. Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε, αλλά και να Τον υπακούμε. Σε οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.
Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012
Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)